باید در نظر داشت که طراحی مطلوب راه‌های خروج نخواهد بود؛ در هنگام حریق به تنهایی تضمین کننده جان افراد نخواهد بود. به عنوان نمونه این راه‌ها از افرادی که به خاطر سهل‌انگاری شخصی طعمه حریق می‌شوند (به عنوان نمونه لباسشان آتش می‌گیرد) محافظت نمی‌کند. همچنین باید در نظر داشت که راه‌های خروج هر چند دقیق و حساب شده طراحی شده باشند در فضاهایی همچون بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، خانه‌های سالمندان، زندان‌ها و مراکز نگهداری معلولین جسمی و بی‌خانمان‌ها و همچنین مراکز نگهداری معلولان ذهنی (اماکنی که ساکنان در آن محبوس بوده یا از نظر فیزیکی یا ذهنی بدون کمک سایرین قادر به فرار نیستند) برای حفاظت از جان افراد مناسب نیستند.
NFPA 101 شرایط اینچنینی را شناسایی کرده و تمهیدات لازم را فراهم می‌کند. به طور کلی نجات ساکنان ساختمان از آتش نیازمند توجه به موارد زیر است که تمام آن‌ها در NFPA 101 لحاظ شده است:
- تعداد و طراحی راه‌های خروج به درستی انجام شده باشد و مانعی بر سر راه این مسیرها وجود نداشته باشد (برای آشنایی با الزامات مربوط به نحوه زون‌بندی حریق مطلب دستورالعمل‌های مربوط به زون‌بندی حریق فضا را مطالعه کنید.)
- در نظر گرفتن راه‌های خروج جایگزین در صورت مسدود شدن یکی از مسیرهای خروج به وسیله آتش، دود یا گرما؛
- حفاظت از راه‌های خروج در برابر آتش، گرما و دود در طول مدت زمان تعیین شده برای خروج اضطراری براساس بار ساکنان، فاصله پیمایش و ظرفیت خروج؛
- تقسیم‌بندی مناطق براساس مقاومت سازه به منظور ایجاد جان‌پناه در آن دسته از تصرفات که نیازی به تخلیه کامل ندارند؛
- حفاظت از بازشوهای عمومی برای محدود کردن عملکرد تجهیزات حفاظت در برابر حریق به یک طبقه واحد و مجزا؛
- در نظر گرفتن تمهیدات لازم برای سیستم‌های کشف با هشدار حریق برای آگاهی بخشی به ساکنین و اطلاع رسانی به سازمان آتش‌نشانی؛
- ایجاد روشنایی مناسب و کافی برای راه‌های خروج؛
- علامت‌گذاری مناسب مسیرهای خروج و مشخص کردن مسیر حرکت افراد؛
- حفاظت از تجهیزات یا نواحی دارای خطرات غیرمعمول و خاص که می‌تواند در زمان آتش‌سوزی برای ساکنین در حال خروج مخاطره آمیز باشد؛
- آماده‌سازی، سازمان‌دهی و تمرین شیوه‌های موثر آموزش و مانور؛
- استفاده از مصالح داخلی که از گسترش بی‌رویه دود و حریق جلوگیری می‌کند؛
NFPA 101 تاکید می‌کند که نمی‌توان به هیچکدام از روش‌های حفاظتی به تنهایی تکیه کرد، چرا که هر کدام سیستم‌ها ممکن است به دلیل خطاهای انسانی یا مکانیکی در زمان آتش‌سوزی درست عمل نکنند.
به همین خاطر لازم است برای هر سطح حفاظت‌های اضافی نیز در نظر گرفته شود.
NFPA 101 به حفاظت ویژه از مناطق خطرناک نیز توصیه می‌کند و مناطقی که به سیستم‌های اعلام و اطفای اتوماتیک نیاز دارند را مشخص می‌کند.
در این استاندارد برای طبقات مختلف تفاوت در نظر گرفته نشده بنابراین در اماکنی که امکان تخلیه کامل ساختمان وجود ندارد، باید نوع سازه را در نظر گرفت.
استاندارد NFPA 101 برای ساختمان‌های قدیمی و جدید سطح مشخصی از ایمنی را در نظر گرفته است بنابراین چه سازه‌های قدیمی و چه سازه‌های جدید باید با الزامات تعیین شده از جانب آن مطابقت داشته باشند.